کد مطلب:211402 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:136

شعر غزلی در عصر امام ششم
در این فن شعر عصر امام ششم شهرتی بسزا یافت و شعرائی بودند كه اشعار بسیار در تغزل و تغنی و تشبیب می سرودند و گاهی در ملاعت و استمتاع و اوصاف و اقسام لهو و لعب شعر می سرودند و اكثر آنها



[ صفحه 247]



شعرای بنی امیه بودند به شرحی كه جنایات خلفای اخیر اموی یعنی آل مروان را در تاریخ مفصل اسلام جلد اول شرح دادیم آنها بودند كه قریحه شعرا را بر این تمایل شهوات جلب می كردند و ادامه به هوس بازی می دادند و عمر بن ابی ربیعه كه در شرح حال حضرت سكینه بنت الحسین علیه السلام در كتاب فاطمه زهرا (س) نوشتیم از اشعر شعرای هجائی و تصنیف ساز مسخره و هزال بود كه رائیه او مشهور است.



أمن آل نعم انت غاد فمبكر

غداة غدام رائح فمهجر



و برخی از آنها این اشعار را تعمیم نمی دادند بلكه برای محبوب خاصی می گفتند و احساسات خود را در دوستی منعكس می كردند كه از شعرای معروف عاشق پیشه جمیل بن معمر و قیس بن ذریح و مجنون لیلی بود كه در كتاب اغانی و تاریخ ادبیات عرب شرح حال هر یك مفصل ضبط است و حكیم نظامی گنجه ای داستان لیلی و مجنون را به فارسی با بهترین فرض تصور در نهایت اتقان و استحكام سروده است.

از شعرای غزل سرای آن عصر كثیر غره و یزید بن طثریه و وضاح الیمن و ذوالرمه و غیره بود كه داستان پرداز و قصه گوی منظوم هم بوده اند.

با مراجعه به تاریخ نظم و نثر قرن دوم این حقیقت به دست می آید كه عالیترین عصر شعر عربی بوده است.